ادب در گفتار و رفتار بهترین زینت برای کودکان محسوب شده و نشانه ی کمال عقل و بالندگی آن ها است. شخص باادب ظرافت در گفتار و رفتار دارد و به همین دلیل می تواند با دیگران معاشرت خوبی داشته باشد. مهم ترین نکته ای که در تربیت کودک باید مدّ نظر قرار گیرد، آموزش ادب است.
امام سجّاد (علیه السلام) در رابطه با حقوق فرزند می فرمایند: «موظف هستی فرزندت را با آداب و اخلاق پسندیده پرورش دهی.»
همچنین امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند: «بخشش و تفضّل هیچ پدری به فرزندش، بهتر از عطیّه ی ادب و تربیت پسندیده نیست.»[۱]
جهت مزیّن شدن کودک به آداب اجتماعی توجه به نکات ذیل ضروری است:
۱. آموزش سلام و گشاده رویی
به کودکانمان بیاموزیم که با دیگران با گشاده رویی برخورد کرده و به آن ها سلام کنند. طبیعی است که در ابتدای کار وقتی با دیگران برخورد می کنند ممکن است سلام کردن را فراموش کنند یا اینکه روی حسّ بازی گوشی یا به خاطر خجالت زدگی، به آنها سلام نکنند. به همین دلیل خوب است با صبر و حوصله به آنها یادآوری کنیم تا به تدریج به این کار عادت کنند.
۲٫ آموزش خوش آمد گویی به مهمان
به کودکانمان بیاموزیم که با مهمانهای محرم دست بدهند و به آنها خوش آمد گویند. در این صورت هم قبل از آمدن میهمان به آنها یادآور شویم که هنگام ورود میهمان چگونه رفتار کنند. و وقتی هم میهمان وارد شد، برای اینکه به خجالت خود غلبه کند به او بگوییم: عزیزم! به میهمانها دست نمی دهی؟! به آن ها بگو خوش آمدید! البته لازم به ذکر است که نباید روی بچّه فشار روانی وارد شود. کودک ممکن است در ابتدا به کلّی از انجام این کار سر باز زند. در این صورت هیچ نوع واکنش منفی از طرف ما نباید ببیند. منتهی به دور از چشم میهمان خوب است به او بگوییم: «عزیزم! از اینکه پیش میهمان باادب بودی خیلی خوشحالم. منتهی چقدرخوب بود که سلام می کردی و به او خوش آمد می گفتی!».
عضو شويد
عضويت سريع